در تصاویر و متونی که در این ویدئو می‌بینید، برخی از ایده‌های موجود در تفکر سیستمی نشان داده شده است. تفکر سیستمی فرآیند فهمیدن نحوه اثرگذاری سیستم‌های مختلف بر روی یکدیگر است، آن هم در در قالب یک ماهیت کامل یا سیستمی بزرگتر.

مثال‌های تفکر سیستمی در طبیعت شامل اکوسیستم‌هایی می‌شود که در آن‌ها عناصر مختلفی نظیر هوا، آب، حرکت، گیاهان و حیوانات بایکدیگر کار می‌کنند تا زنده بمانند یا رشد کنند. در سازمان‌ها سیستم‌ها شامل افراد، ساختارها و فرآیندهایی می‌شود که با همکاری یکدیگر، یک سازمان را سالم یا ناسالم می‌کنند.

تفکر سیستمی نوعی پارادایم است…

یک پارادایم مجموعه‌ای از روش‌ها و فرضیات است که جهان‌بینی ما را شکل می‌دهد.

پارادایم سیستمی بر اساس روشی از استدلال است که به آن ترکیب (سنتز) می‌گویند.

درحالی که پارادایم سنتی علمی ما با نام “تحلیل”، از تقسیم استفاده می‌کند تا پدیده‌های پیچیده را به اجزای اولیه‌شان بشکند،

سپس پیش می‌رود تا توصیفی را شکل دهد که در آن کُل، صرفا ترکیبی از این اجزاست.

ترکیب تلاش می‌کند چیزها را با توجه به سلسله روابطی که زمینه‌ساز آن‌ها است، متوجه شود و بفهمد.

به جای شکستن چیزها برای فهم‌شان، آن‌ها را روی هم سوار می‌کند

از مدل یک سیستم برای چنین کاری استفاده می‌کند.

یک سیستم مجموعه‌ای از اجزاست که برخی عملکردهای حاصل از اجتماع اجزا را انجام می‌دهد.

یک سلول گیاهی مثالی از یک سیستم است. که از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده است که باید با یکدیگر و برای سلول، به عنوان یک جمع کل، کار کنند تا عملکردش حفظ شود.

یک کسب‌وکار هم یک مثال از سیستم های پیچیده است. در آن تعداد زیادی از اشخاص و بخش‌ها کار می‌کنند تا یک خدمت یا محصول را ارائه کنند.

تمامی اجزا به یکدیگر وابسته هستند

وقتی هر جزئی عملکرد مشخص خود را انجام دهد، و فعالیت‌هایشان هماهنگ گردد، چیزی خواهیم داشت که فرای حالت عادی است.

یک سیستم به عنوان یک کل، چیزی بزرگتر از مجموع اجزایش به صورت انفرادی می‌شود.

به این پدیده پدیدارشدن (Emergence) می‌گوییم.

سیستم‌ها، راهی که عالم از طریق آن عمل می‌کند.

منبع: systemsinnovation.io